سرک می کشد دریا ساحل را هنگامی که هلال ماه مماس می شود با کمان ابروی دختر روستا.

خروس خوان ، دست نوازش دخترک روستایی می رویاند سبزی زندگی را، از دل خاک سرد.

و شیر سفره روستا، با جادوی انگشتان هنرمندش در پستان گوسفندان جاری می شود.

پشت پرچین کوتاه روستا، رودخانه ای جاریست که آسمان، آبی اش را وام گرفت  از او.

سروده خودم

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: